PERSONAL DEVELOPMENT

Είναι εγωιστικό να στρέψω την προσοχή μου προς εμένα, σε εποχές που απαιτείται αλληλοβοήθεια;

Είναι εγωιστικό να στρέψω την προσοχή μου προς εμένα, σε εποχές που απαιτείται αλληλοβοήθεια;

Ακούω πολλές φορές ανθρώπους γύρω μου, που λένε, μην κοιτάζεις γύρω σου, κοίταξε μέσα σου, στον εαυτό σου. Η αλήθεια να λέγεται! Αυτό είναι ένα βήμα για να δυναμώσω τον εαυτό μου. Αλλά τί γίνεται, στην περίπτωση που γίνεται «χαμός» γύρω μου; Οπότε παράλληλα, η φράση αυτή αποτελεί και μια «παγίδα». Η παγίδα βρίσκεται μέσα στο ξύπνημα του εγωισμού μου.

Εάν κάτι γύρω μου, μου προκαλεί αρνητικά συναισθήματα, αυτό το «κοίτα τον εαυτό σου…» , μπορεί να με οδηγήσει στην μη αποδοχή αυτών των συναισθημάτων. Σαν να ακούω μέσα μου δηλαδή, «κρύψε το…» ή «σιώπα να περάσουμε…». Η νοοτροπία με την οποία έχουμε μεγαλώσει, δυστυχώς, το ευνοεί αυτό.

Προσωπικά, πέφτοντας πολλές φορές σε αυτή την παγίδα, είχα σαν αποτέλεσμα να νιώθω συνεχώς χειρότερα, να μην έχω επίγνωση της κατάστασης και των συναισθημάτων μου και κάποιες φορές, για πολύ καιρό να νιώθω ένα κενό, ανεξήγητο.

Τί θα μπορούσα να κάνω, ούτως ώστε να μπορέσω να διαχειριστώ αυτήν την κατάσταση που με επηρεάζει;

Είναι εγωιστικό να στρέψω την προσοχή μου προς εμένα, σε εποχές που απαιτείται αλληλοβοήθεια;

Photo by Helena Lopes

  1. Αποδοχή:

Αποδοχή των συναισθημάτων μου. Ναι αισθάνομαι στεναχώρια, λύπη κτλ. Αυτό αισθάνομαι. Το αποδέχομαι.

  1. Χρόνος:

Δίνω χρόνο στον εαυτό μου. Τον αφήνω ελεύθερο. Καμιά απολύτως πίεση, δεν πρόκειται να βοηθήσει. Οπότε σταματώ να κάνω οτιδήποτε, το οποίο φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα.

  1. Αναγνώριση:

Το να δώσω χρόνο στον εαυτό μου, δεν σημαίνει ότι γίνομαι μοιρολάτρης. Όταν πλέον, ηρεμίσω από οποιαδήποτε κατάσταση η οποία μου προκαλεί αρνητικά συναισθήματα, χρειάζεται να υπενθυμίσω στο εαυτό μου, ότι το οποιοδήποτε συναίσθημα, προέρχεται είτε από αγάπη, είτε από φόβο. Οπότε, τι είναι αυτό που φοβάμαι;

  1. «Κανακεύω» τον εαυτό μου:

Τον φροντίζω, του κάνω τα χατίρια. Σκέφτομαι πολλές φορές, πως αντιμετωπίζουμε ένα βρέφος που κλαίει. Κλαίει γιατί μπορεί να πεινάει, να κρυώνει, να πονάει κ.λπ. με τον ίδιο τρόπο ο εαυτός μας «κλαίει», επειδή πονάει, επειδή χρειάζεται κάτι βασικό για να καλύψει μια ανάγκη του. Γι’ αυτό του προσφέρουμε αυτό που θα τον κάνει να νιώσει καλύτερα, ανάλογα με τις ανάγκες του. Ηρεμία, ησυχία, χώρο να εκφραστεί…

  1. Εμπιστοσύνη:

Εμπιστοσύνη στη ροή, στη διαδικασία, στο σύμπαν, στον θεό. Ας κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε και ας εμπιστευτούμε.

Είναι εγωιστικό να στρέψω την προσοχή μου προς εμένα, σε εποχές που απαιτείται αλληλοβοήθεια;

Photo by Brett Jordan

Η εσωτερική δουλειά που κάνω με δυναμώνει. Τώρα μπορώ να στρέψω την προσοχή μου και στους άλλους. Τί μπορώ να κάνω για να βοηθήσω; Τί χρειάζεται ο συνάνθρωπος μου; Να το προσφέρω απλόχερα και ουσιαστικά, χωρίς να με βαραίνει άλλο και χωρίς απαξίωση.  Είμαστε κοινωνικά όντα, όλοι προερχόμαστε από την ίδια πηγή, οπότε ας αποδεχτούμε τη φύση μας. Δεν γίνεται μόνο τον εαυτό μας να κοιτάζουμε. Πως θα αισθάνομαι ωραία, για παράδειγμα, ενώ  στην διπλανή χώρα γίνεται πόλεμος και σκοτώνονται άνθρωποι; Ας δείξουμε έμπρακτα, ότι νοιαζόμαστε για τους συνανθρώπους μας. Χωρίς φασαρία, χωρίς υπερβολές, χωρίς επιβολή με το έτσι θέλω. Με άλλα λόγια χωρίς εγωισμό προς εμάς και προς τους άλλους.

Featured image by: Leslie Lopez

Αγγέλα Κουρτή

 

 

You Might Also Like