Ο μινιμαλισμός ή τέχνη του ελάχιστου πρόκειται για ένα από τα πολλά καλλιτεχνικά κινήματα που ήρθε στο προσκήνιο μετά τη λήξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Στην σημερινή εποχή, ο μινιμαλισμός μπορεί να είναι πολλά πράγματα, όπως τρόπος ζωής, μια νοοτροπία ή ακόμα εργαλείο περιβαλλοντικής συνείδησης. ! Στον πυρήνα του, ο στόχος του μινιμαλισμού είναι να σας κάνει να διατηρήσετε τα πράγματα που σας φέρνουν αξία και να απορρίψετε τα πράγματα που σας αποσπούν την προσοχή. Αυτό μπορεί να έχει εφαρμογή σε όλους τους τομείς της ζωής μας.
Σε τι θα μπορούσε να με βοηθήσει η εφαρμογή του μινιμαλισμού, ως τρόπος ζωής;
Αυτό που είχα ανακαλύψει προσωπικά σε περίοδο lockdown, αλλά και με συζητήσεις με πολλούς από φίλους συναδέλφους κ.λπ., ήταν ότι σε περιόδους που στερούμαστε ανθρώπινες ανάγκες, γινόμαστε πιο συνειδητοί. Έτσι όπως και πολλοί άλλοι, έκανα συνολικό έλεγχο ζωής και κατάλαβα πόσο από αυτά που έκανα ήταν χωρίς προθέσεις. Από τα υπερβολικά ψώνια, το απρόσεκτο φαγητό και ακόμη και την ενοχή που προήλθε από αυτά τα πράγματα.
Ποια ήταν τα αποτελέσματα;
- Περισσότερη συνείδηση στις αγορές μου. Άρχισα για πρώτη φορά να ρωτάω «το χρειάζομαι αυτό πραγματικά;»
- Περισσότερη οικονομία. Αγόραζα τα απαραίτητα και τα πράγματα που όντως χρειαζόμουνα.
- Οργάνωση ζωής γενικότερα, από το νοικοκυριό, ρούχα, χαρτούρα και για οτιδήποτε μπορείτε να φανταστείτε! Επιτέλους είχα βρει χρόνο για να ξεκαθαρίσω μια και καλή με την ανοργανωσιά.
- Πιο υγιεινός τρόπος ζωής ως αποτέλεσμα της οργάνωσης του φαγητού και της αγοράς προϊόντων που θα χρησιμοποιούσα όντως.
- Περισσότερος χρόνος. Σκεφτείτε να έχετε ένα σπίτι με τα απαραίτητα χωρίς πολλά μπιχλιμπίδια για παράδειγμα. Είναι πιο εύκολο και με λιγότερο χρόνο να το καθαρίσετε και να το συγυρίσετε, σωστά; Είναι ένας από τους τρόπους εξοικονόμησης χρόνου.
- Αύξηση της παραγωγικότητας μου σε ότι έκανα. Είχα λιγότερους περισπασμούς και περισσότερη σαφήνεια που οδήγησαν σε μεγαλύτερη παραγωγικότητα.
- Λιγότερες (τουλάχιστον) ενοχές. Όταν αγοράζεις περιττά πράγματα, πετάς και περισσότερο, και αυτό δημιουργεί ενοχές.
Ο μινιμαλισμός είναι κάτι υποκειμενικό. Η εξάλειψη των περιττών πραγμάτων εξαρτάται πολύ από τον χαρακτήρα του καθενός. Για μένα ένα πράγμα μπορεί να είναι περιττό και για κάποιον άλλον, να θεωρείται απαραίτητο. Είναι αποδεκτό όμως σαν γενική έννοια, ότι όταν ελαχιστοποιούμε όλα τα κακά και περιττά, δημιουργούμε χώρο για όλα τα καλά. Θυμηθείτε, ότι ελαχιστοποιώντας τα πράγματα που ελέγχετε, σας δίνει πίσω όλη σας τη δύναμη.
Μήπως τελικά «το λιγότερο, είναι περισσότερο»;